Binlerce yıl öteden bakıyor bana
O kırık dökük taş
Sanki ağlıyor sessiz sessiz.
O ki bir zamanlar muhteşemdi
Ağlamayı hiç hak etmedi.
Bu topraklar bağrında
Onun gibi ne medeniyetler besledi!
Ağlama kırık taş!
Biliyorum iki bin yıldır yalnızsın,
Kırık döküksün
Ama unutma;
Kırık dökükte olsan,
Yılların ötesinden de gelsen,
Boynu bükük, gözü yaşlı da olsan
Sen Teos’ sun, tarihsin, kadimsin
Sen bize yüzyılların emanetisin.
Taşkın LAYIK
