Çocuklarımızda gördüğümüz özellikle sevmediğimiz birçok özelliğin kendinizde olduğunu biliyor muydunuz?
Hem genetik olarak hem de kendi yetiştirme tarzımızdan çocuklar anne ve babaya benzer, büyüklerimizin dediği gibi elma ağacının altına armut düşmez değil mi?
Sizin sevdiklerinizi severler sizin korktuklarınızdan korkarlar hal böyleyken onlara korkma çocuğum bunda korkacak ne var derken içimizden bir ses sen de küçükken korkmuyor muydun demiyor mu?
Siz çocuklarınızı izlerken kendi çocukluğunuzdan parçalar bulmuyor musunuz peki; neden hatalarında onu suçluyoruz yapamadığında benim çocuğum zaten bunu yapamaz deyip ikinci plana atıyoruz.
Ben bir eğitimci olarak bu durumun akademik tarafını anlatmak müsaadenizle sizlerin bir şeylerin farkına varmanızı sağlamak istiyorum.
Çocuklar doğduklarında bembeyaz bir tahta gibidirler algıları açıktır gözlem güçleri bir yetişkinden daha fazladır hafızaları beklenilenin aksine çok daha iyi çalışır, yanında yaptığınız herhangi bir şeyi taklit ederler ve bu şekilde öğrenirler, doğdukları andan itibaren onların zihinlerini canlı tutmak için etkinlikler yaparız. Mesela yürümeyi öğrenmek için kaç kere düşerler ama her defasında pes etmeden tekrar denerler ve hiçbirimiz de ya oğlum boş ver olmuyor deyip kenara oturtmayız.
Büyüdükçe farkında olmadan onların önüne çıkan engeller aslında bizim düşüncelerimiz oluyor bunlardan bazılarını örneklendirdim bakalım hangileri size tanıdık geliyor.
Çocukluklar büyürken matematiğin zorluğunu daha okula gitmeden nerden öğrendi.
Çocuklarınız matematik dersinden neden korkar kendi çocukluk korkularınızı neden çocuklarınıza aşılıyorsunuz.
Neden tecrübe etmesine fırsat vermeden kendi kaygılarınızı başarısızlıklarınızı çocuklarınıza anlatıp onların küçücük yüreklerinde koca koca asılması güç korkulara çeviriyorsunuz.
Tertemiz bembeyaz sayfa gibi zihinlerini kendi yaşanmışlıklarınızı anlatarak kara kara lekeler oluşturuyorsunuz.
Sadece sohbet arasında kurduğunuz benim matematiğim de kötüydü çok korkardım falanca öğretmen girerdi soruyu bilemeyince şöyle döverdi diye ettiğiniz sitemleri dinleyen çocuklarınızın zihninde neler canlandığını biliyor muydunuz?
Sınavlarda heyecan yapma dediğiniz çocuğunuza daha önceki sınav korkularınızı anlatırken onu telkin ettiğinizi mi düşünüyorsunuz.
Hepimiz bu yollardan geçtik büyüklerimizin tecrübelerinden yararlanmak elbette çok değerli anlatırken bu hikayem çocuğumun anlama düzeyine göre mi diye değerlendirin olur mu.
Sevgili ailelerim çocuklarımızın dünyası ve onların dönemi bambaşka kendi zamanınıza göre önerilerde bulunmayın karşılaştırma yapmayın.
Onları yargılamayın onlar kendi yollarını çizerken sizler olumlu sekide destek olun onlar bu yüzyılın küçük beyleri hanımları.
Hepinize kucak dolusu sevgiler.
Fatime Uğuz Dikici
Akademik Kesişim Kişisel Gelişim Kursu kurucusu ve Seferihisar Eğitim Koordinatörü
Nitelik ve Armada yayınları soru yazarı
Mail : uguzfatime06@gmail.com
Instagram : fatoshoca_matematik
GSM : 05073509721
