Ulamış Mahallesinde Bir Brezilyalı

Doğal hayata dönüş hayaliyle Brezilya’dan Seferihisar’ın Ulamış Köyü’ne taşınan Vandre Lois De Souza, burada açtığı kafe ile köylünün en kadim dostlarından oldu.

Brezilya vatandaşı Vandre Lois De Souza

Tası tarağı toplayıp Brezilya’dan Seferihisar’ın Ulamış Köyü’ne yerleşen 52 yaşındaki Souza, burada festivallere dahi kapı aralayan bir kafe açıyor. Türkçe konuşmayı bilmeyen ancak öğrenmek için çabalayan Souza, Ulamışlıların en kadim misafirlerinden biri oldu. Kendisini misafir olarak görmeyen Souza, “Brezilya’da çok mutsuz ve yorgundum. Fakat Ulamış’a geldikten sonra kendimi cennetteymiş gibi hissettim. Yaşım 52 ama 17 gibi hissediyorum. Ölene dek burada kalacağım” dedi. Souza’nın şimdiki hayali ise Ulamışlı çocuklara enstrüman eğitimleri vermek.

Fenerbahçe spor klubünün efsane futbolcusu Alex de Souza’nın da São Paulo’da evinin elektrik tesisatını yapan Vandre Lois De Souza sizi Ulamış mahallesine özel bir Brezilya yemeği tatmaya yada kahve içmeye bekliyor..

 

“İNSANLARA HAYRAN KALDIM”

52 yaşındaki Souza, Ulamış macerasını şöyle anlatıyor: “2015 yılında bir sosyal medya sitesinde Seferihisar Belediye Bandosu’ndan Çello Eğitmeni Hakan Gürkan ile arkadaş oldum. Zaman içinde ilerleyen dostluğumuz sonrasında aynı yılın kasım ayında Hakan ve Handan Gürkan çifti ile tanışmak için Türkiye’ye geldim. Dostlarımla birlikte keyifli bir tatil geçirdik. İzmir’in doğasına ve insanların sıcaklığına hayran kaldım. Gelişen güzel dostlukların yanı sıra Türkiye’ye birkaç ziyaret daha yapıp doğal güzelliklere ve Türk insanına hayran kaldım. Çello Eğitmeni Hakan Gürkan’ın Ulamış’ta ders verdiği süreçte onunla birlikte Ulamış’a geldim. Burada mutlu olacağımı fark edip yerleşmeye karar verdim. Yaşamımın geri kalanını İzmir’de geçirebileceğimi düşündüm. Önce köyde yaşayabileceğim bir ev kiraladım. Oturma ve çalışma iznimi aldıktan sonra geçimimi sağlayabilmek için iş arayışına giriştim. Köy meydanına yakın bir noktada kiralık bir dükkan buldum ve daha önce hiç deneyimim olmamasına rağmen yemek yapmayı çok sevdiğim için bu dükkanı kiralayarak küçük, şirin bir kafe açmaya karar verdim.”

 “KAFAM VE BEDENİM YORGUNDU”

Türkiye ve Brezilya bayrağını bir kalp ile birleştirdiği tabela hazırlatan Vandre, kafesine ‘Handre’ ismini veriyor. Ve şöyle ekliyor: “Dostum Hakan’ın ismi ile kendi ismimi birleştirerek kafe ismini bulduk. Kafenin tüm malzemelerini Brezilya’dan özel olarak seçip getirdim. Brezilya yemek kültürünü Türklere tanıtmak istiyorum. Aynı zamanda Türk yemeklerini de menüme ilave ediyorum.”  Brezilya’da yaşarken Elektrik Mühendisliği yaptığını kaydeden Vandre Souza, “Brezilya’da elektrikçilik yapıyordum. Kafam, bedenim inanılmaz yorgundu. Mutlu bir adam değildim. Zengin bir adam da değildim. Eşimle evliliğimizi bitirmiştik. Şimdi ise dostuz. 3 çocuğum var. Edson, Amanda, Giovana… Üçü de üniversite okuyordu ve üçünün de masraflarını karşılamak oldukça zordu. Sonunda hepsi mesleğini yapmaya başladı ve ben de bu dertten kurtuldum. Çocuklarım Brezilya’ya alıştığı için Ulamış’a yerleşmek istemiyor. Ben onları çok özledim. Hepsi kalbimde. Ziyaretime geliyorlar, gelmeye de devam edecekler” dedi.

“ULAMIŞ TAM BİR CENNET”

Ulamış’ın tam bir cennet olduğunu söyleyen Souza, “Yaşım 52 ama buradayken 17 gibi hissediyorum. Ölene dek burada kalacağım. Buranın insanları bana alıştı ben de onlara. Türkçe konuşamıyorum ancak yanımda sürekli sözlük bulunduruyorum. Zamanla öğreneceğime söz veriyorum” diye konuştu. Burada olmaktan dolayı çok mutluluk duyduğunu ifade eden Vandre, Ulamış’ın onu çocukluk yıllarına götürdüğünü, geçmişindeki Brezilya’yı anımsattığını belirtiyor. Enerjisinin yükseldiğini, yaratıcılığının arttığını, bu köye bir şeyler katmanın onu gençleştirdiğini dile getiren Vandre’nin hayali ise Ulamış’ta kendine ait bir bahçeli eve sahip olmak ve Ulamış’lı çocuklara enstrüman eğitimleri vermek.

https://www.facebook.com/vandreluis.souza

 

 

Eng *

A Brazilian in Ulamis Neighborhood

Vandre Lois De Souza, who moved to Ulamış Village of Seferihisar from Brazil with the dream of coming back to natural life, became the longest friend of the peasant with the cafe he opened here.

Brazilian citizen Vandre Lois De Souza

Fifty-six year old Souza who gathered her comb from Turkey and settled in Ulamış Village of Seferihisar, opened a café that opens doors to the festivals. Souza did not know how to speak Turkish, but struggled to learn, she became one of the most ancient guests of Ulamis. Mut I was very unhappy and exhausted in Brazil. But after coming to Ulamish, I felt like I was in heaven. I’m 52 but I feel like 17. I’ll stay here until I die.  Souza present dream is to give instrument trainings to Ulamish children.

Vandre Lois De Souza, the legendary footballer of the Fenerbahçe Sports Club, Alex de Souza, who is building the electrical installation of his house in São Paulo, is waiting for you to taste a special Brazilian dinner in Ulamış neighborhood or to have coffee.

AY I STAYED PEOPLE ”

Souza, 52, recounts his adventure as Ulamış: os In 2015, I became friends with Hakan Gürkan, a Cello instructor from Seferihisar Municipality Band on a social media site. In November of the same year after advancing our friendship over time Handan Hakan and I came to Turkey to meet with Gürkan pair. I had an enjoyable holiday with my friends. I admired the nature of Izmir and the warmth of people. Developing good friendships as well as the natural beauty make several more visits to Turkey and the Turkish people I admire. When Cello instructor Hakan Gürkan taught in Ulamış, I came to Ulamış with him. I realized I’d be happy here and decided to settle down. I thought I could spend the rest of my life in Izmir. First I rented a house in the village. After I got a residence permit and work permit, I was looking for a job to make a living. I found a rented shop near the village square, and although I have never had experience before, I decided to rent a shop and open a small, cozy cafe because I like to cook.

Turkey and Brazil flag with a heart that combines signs prepared by Vandre, cage ‘handreu to’ give his name. She adds, ism We found the name of the café by combining my friend Hakan’s name with my own name. I bought all the ingredients of the cafe from Brazil. I would like to introduce Brazilian food culture to the Turks. I also add Turkish dishes to my menu. My head, my body was incredibly tired. I wasn’t a happy man. I wasn’t a rich man, We had finished marrying my wife. Now we’re friends. I have 3 children. Edson, Amanda, Giovana masraf All three were in college and it was difficult to cover all three. In the end, they all started to do the job and I got rid of this. My children do not want to settle in Ulamis because they are used to Brazil. I miss them a lot. All in my heart. They come to visit, they will continue to come.

I’m 52 but I feel like 17 when I’m here, 52 said Souza. I’il stay here until I die. The people of this place got used to me. I don’t speak Turkish, but I keep a dictionary. I promise that I will learn in time Zamanla. Vandre said that he was very happy to be here.

Ulamis’ childhood took him back to childhood, Brazil’s past reminds me recalls. Vandre says that his energy is rising, his creativity has increased, and his laying down something to this village has rejuvenated him.

İLKSES GAZETESİ

pubg uc

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.