Orda bir köy var uzakta. Gitmesek de görmesek de o köy bizim köyümüzdür. İşte size böyle bir köyden bahsetmek istiyorum. Emekli öğretmen Ayhan Çetin ve eşi Nazmiye Çetin uzaktaki o köyü ayağımıza kadar getirmiş. Gidip görün ki o köy sizin de köyünüz olsun. Uzun lafın kısası bugün size anlatacağım köyün adı Çetin Maket Köy.
Diyeceksiniz ki ‘’ Nerede bu köy? ‘’ Aslında yanıbaşımızda. Pamucak-Seferihisar-Kuşadası döner kavşağından Kuşadası yoluna dönünce 300 metre ilerde sağda. Arvalya mevkiinde. Hatta isteyenlerin navigasyon cihazları için Maket Köy’ün koordinatlarını da vereyim. Enlem: 37.9495 Boylam: 27.3011.
Maket Köy haftanın 7 günü de açık. Sabah 09.00’dan akşam 20.00’a kadar açık. İster grup halinde isterseniz bireysel olarak gezebilirsiniz. Bilet fiyatları da çok uygun. Grup halindeki öğrenci ziyaretlerinde gruba nezaret eden öğretmenlere ücretsiz. Bahçede fotoğraf çekmek serbest fakat kapalı bölümde fotoğraf çekmek yasak.
İlk etapta 500 metrekare kapalı alanda altıda bir ölçekte köydeki örf ve adetleri anlatan köyün maketi yapılmış. Daha sonra da bahçeye gerçek boyutlarında köy esnafını tasvir eden ve hareketli maketlere ve dükkanlara yer verilmiştir.Yani Maket Köy iki bölümden oluşuyor. Giriş kapısını takiben sol taraftan başlayarak bahçe boyunca yan yana dükkanlar(gerçek boyutlarda) ve onların bitiminde başlayan kapalı mekan. Dış mekandaki insan maketleri motorlu. Bu motorlar uzaktan kumanda ve sensörler sayesinde hareket çalışıyorlar.
Ayhan Çetin 1940 yılında doğduğu Konya’nın şimdiki adıyla Akören, o dönemki adıyla Akviran köyünden, köyünün günlük yaşamından kesitler sunuyor. Eski köyünü canlandırma fikri emekli olduktan sonra, kendisi ve eşinin meşgul olmak için küçük oyuncak bebekler yapmaya başlamalarıyla ortaya çıkmış. Çetin, Maket Köy’de görülen bütün araç gereçleri kendi köyünden getirmiş.
Yaratıcılık, özveri ve sabır gerektiren bir süreç. 30 cm.lik insanlar, 80 cm.lik evler, küçük küçük objeler. Hepsi de el ürünü, göz nuru, alın teri. Tarihine, gerçmişine sahip çıkma çabası. Saygı duyulası bir çaba.
Bir makette evlerinin üstünde tarhana kurutan kadınlar, bir tanesinde bahçede damat tıraşı olan genç bir adam, bir diğerinde kapı önünde uzun eşek oynayan çocuklar. Köyün çarşısındaki dükkanlar. Bir köşede köyün okulu. Bir köyse olması gereken her şey. En ince ayrıntısına kadar.. Bu arada esnaf isimleri o dönem köyde yaşayanları gerçek isimleri. Hayali değil. Demirci Memet, Bakkal Ahmet, Ayakkabıcı Yusuf vb.
Orda bir köy var. Ben gittim gördüm. O köy artık benim de köyüm !
Taşkın LAYIK
16.10.2016
