Yokuz aslında hiçbirimiz
Varmış gibi yapıyoruz
Bize ait olmayan bedenlerde yaşıyoruz
Bir ayagımız içerde
Bir ayagımız eşikte
Duruyoruz arafta
Ne o tarafta
Ne de bu tarafta
Yokuz aslında hiçbirimiz
Varmış gibi yapıyoruz
Her birimizde birer yafta
İçimizden koskoca zamanlar geçti
İçinden trenler geçen şehirler gibi
Olmayan istasyonlarda
Gelmeyecek trenlerin yolcusuyuz
Artık ne şehir kaldı ne de tren
Ne sen kaldın ne de ben
Yokuz çünkü biz
Varmış gibi yapıyoruz
İçimizden geçerken zaman
Sessizce yaşıyoruz
Biz bu zamana ait degiliz
Olamadık hiçbirimiz
Uyamadık bu bedenlere
Bindik hepimiz kara kara trenlere
Gidiyoruz içinden umut geçen şehirlere
Taşkın Layık
HAYALİM
Evvel zamanın da öncesinde
Yitik zamanların birinde
Develer tellal, pireler berber iken
Bir ben vardım bir de hayalim
Ne kızgın çöllerin ortasında
Ne de kuzey ışıklarının altında
Hiçligin kıyısında, çoklugun kenarında
Bir sen vardın bir de hayalin
Ne okyanuslar vardı
Ne de içinde yunus
Ne daglar, taşlar vardı
Ne de üstünde bir ulus
Olimposta otururken Zeus
Elinde ateşle Prometeus
Bir sen vardın bir de hayalim
Bir ben vardım bir de hayalin
Sen bir Anka Kuşu idin
Kaf Dagının ardında
Evvel zamanın da ötesinde
Sen bir umut idin
Tutunmuştum kanadında
Bir sen vardın bir de ben
Masallar ülkesinde
Evvel zamanın da ötesinde
Yitik zamanın birinde
Ve biz hep orda kaldık
Belki bir hayal idik
Belki de gerçek
Prometeus’un ateşi yaktı bizi
Yandık ve kavrulduk
Okeneaus bile söndüremedi
Ve biz senle ordan oraya savrulduk
T.L
